جلد کردن کبوتر

جلد کردن کبوتر

در جلد کردن کبوتر با دو حالت جلد کردن مواجه می شویم:

۱- تعدادی کبوتر جلد داریم و می خواهیم کبوتران دیگری را به جلد های خود اضافه کنیم.

۲- هیچ کبوتر جلدی نداریم و تازه تعدادی کبوتر آوردیم.

حالت اول: در این حالت،جلد کردن کبوتر کمی راحت تر  هست. ما همیشه تعدادی کبوتر ساعتی گردیا بالاگیر و تعدادی هم کبوتر زیرپر یا زیرپایی داریم. توجه داشته باشید که برای هر کبوتر داری همان قدر که وجود کبوتر ساعتی گرد اهمیت دارد از آن بیشتر کبوتر های زیرپایی از اهمیت ویژه ای برخوردارند، تا آن اندازه که اگر کبوتر های زیر پایی نباشند،کار ما بسیار مشکل می شود. برای جلد کردن کبوتر جدید، ابتدا ما کبوتران ساعتی گرد را در لانه نگه می داریم و فقط کبوترانی که ۵-۱۰ دقیقه پر هستند را بیرون نگه می داریم و سپس کبوتری که می خواهیم تازه جلد شود را به آرامی با آن کبوتران تکان می دهیم(از این طرف بام به آن طرف بام پراندن کبوتران) البته بعد از زیر تور نگه داشتن و یا بال بستن و روش های دیگر که در پست های خیلی قبل توضیح داده شده(به موضوعات مطالب مراجعه شود) من خودم برای جلد کردن کبوتر از زمان های صبح خیلی زود و یا ظهر استفاده می کنم. بعد از اینکه کبوتر ناجلد با تیپ انس گرفت بعد ۲-۳ روز تکرار آن عمل، کبوتر ناجلد را کمی دان می دهیم که زیاد سیر نشود ولی طوری باشد که اگر احیانا هرز نشست با یکم دون، شکار نشود. تکان دادن کبوتران روی بوم با هم به کبوتر ناجلد آسوده خاطری را از نظر نشستن می دهد، تا کبوتر نا جلد راحت تر بشیند. البته چند تا کبوتر قیچی یا از همان زیرپر ها در گنجه محض احتیاط داشته باشید تا اگر بخواهید کبوتران را بشانید، عذاب نکشید.

وقتی کبوتران با آرامی پریدند، سریع نخواهید که بشینند، بگذارید خوب خسته شوند تا موقع نشستن راحت تر بشینند. بعد از مدتی که کبوتران شما احساس خستگی کردند، یک کبوتر روی بام به آن ها نشان دهید تا کبوتران بشینند، احتمال خیلی زیاد اگر کبوتر ناجلد حیوون خیلی خوبی باشد و پنجه گرفتن قابل قبولی داشته باشد، آخرین کبوتری است که روی بام خواهد نشست. این عمل را با کمی احتیاط تا یک هفته انجام دهید تا کبوتر به قدری به بام شما عادت کند که خیلی عادی بر بام فرود بیاید.

و بعد از گذشتن یک هفته از جلد مقدماتی می توانید همه کبوتران اعم از پرشی و زیرپایی را با هم بپرانید تا ببینید این کبوتر ناجلدجزء کدام دسته است. اگر با ساعتی گردها جور شد، سعی کنید با کبوتر های ۱-۲ ساعت پرواز بپرانید ولی اگر دیدید که کبوتر بیشتراز این ها ساعت می آورد، برای اینکه حیوون تنها نپره همه ساعتی گردها را هوا کنید.ولی مراقب باشید که در دفعات اولیه پرش کبوتر زیاد نپرد که ممکن است تار و گم شود.در موقع پرش با کبوترهای ساعتی گرد سعی کنید که کبوتران شما زیاد نپرند، راهکارهایی وجود دارد اعم از:

سیر کردن کبوتران با گندم که نسبتا سنگین تر و دیر هضم تر است و بعد آب خوراندن به پرنده. و یا بستن داخل پر کبوتران که این راه توصیه نمی شود، چون هم زمان بر است و هم اطلاعات می خواهد. اگر کبوتری که می خواهید جلد کنید در ساختمان یا بلندی نشست، و جای او از نظر شکار شدن آدم و قرقی خوب نبود، اجازه دهید که همان جا استراحت کند و به کبوتر فشار نیاورید. بگذارید به مرور به بام شما عادت کند.

نکته قابل توجه دیگر این است که برای بام های بلند کبوترهای سن دار و بالغ مناسب تر هستند و برای بام هایی با مساحت زیاد معمولا جوجه ها مناسب تر برای جلد شدن هستند.

تاحدود یک ماه کبوتر تازه جلد شده را روی بام به مدت طولانی رها نکنید و هروقت که خودتان بالای سر کبوتران هستید آن را هم بیرون بیاورید.

به کبوترانتان یاد دهید که با هم بپرند، چون این اتحاد است که مانع گم شدن و باخت رفتن کبوتران می شود

وقتی کبوتر تازه جلد شما، با کبوتران کس دیگری احیانا پرید نترسید و حول نکنید که سریع زیر آن تکان دهید و آن رابشانید، بگذارید که به کار خود ادامه دهد تا هنگامی که به کبوتران شما بپیوندد در غیر این صورت وقتی فاصله آن از زمین کم شد کبوتران خود را با تکان دادن و از این طرف بام به آن طرف بام پراندن، جلب توجه کنید و به یاد کبوتر بیندازید که لانه او اینجاست اگر کبوتر خوب جلد شده باشد و خود کبوتر برای اون شخص کبوتر باز نباشد به بام شما بر می گردد.

به هیچ عنوان موقع نشستن کبوتر روی بام این طرف و آن طرف ندوید این کار باعث رعب و وحشت پرنده می شود و ممکن است اصلا به بام بر نگردد و یا به سختی برگردد. اگر کبوتر بخواهد بشیند ، می شیند، چه با یک کبوتر، چه با صد کبوتر.

جوجه کشی از کبوتر می تواند عامل وابستگی به بام شما باشد،نه تضمین جلد کبوتر.

برای من اتفاق افتاده که کبوتری را حدود ۶ ماه زیر تور نگه داشتم و با این که امید به جلد همچنین کبوتری نبود ولی با این حال جلد کردم.

وقتی همه کبوتر باز های اطراف شما کبوتران خود را پراندند، کبوتر ناجلد خود را بیرون نیاورید.

از نظر من سحر بهترین زمان جلد کردن کبوتر است.(منظور از سحر هنگام روشنی صبح) به دو دلیل:

اگر کبوتر برود،و خوب جلد شده باشد احتمال برگشتن آن نسبت به زمان های دیگر خیلی بیشتر است.

اکثر کبوتر بازان بیدار نیستند و شما بی رقیب هستید.

 البته احتمال باخت کبوتر همیشه وجود دارد و اون بر می گردد به سوی کبوتر و سن آن و اینکه چه قدر از بام شما خوشش بیاد. البته اگر شما کبوتر را از جایی به جز منطقه خود بگیرید، امکان جلد شدن آن خیلی بیشتر است.این ها فقط راهکار هایی است در این باب.

 **تذکر مهم: وقتی به کبوتران غذا می دهید،حدود۲-۵ ساعت بعد از خوردن، بیشترین انرژی از مصرف دان تولید می شود، پس توصیه می شود در تابستان های گرم به هیچ عنوان کبوتران را در ۹-۱۱ صبح تغذیه نکنید، زیرا

که گرمای تولید شده از غذا و گرمای هوا خسارات جبران نا پذیری را به تیپ شما وارد کنند. این گرمایی مضاعف است که به کبوتران وارد می شود و از این مطلب می توان به شکلی دیگر در زمستان بهره گرفت، به این صورت که اگر شب ها دما پایین می آید پرندگان خود را هنگام غروب به خوبی سیر نمایید تا بدنشان بر سرما غلبه کند. دقت شود که اوج گرمای تولید شده در ۲-۵ ساعت است و حرارت تولیدی بدن تا ۸-۱۰ ساعت بعد از اوج نیز ادامه دارد.

**(اقتباس شده از کتاب پرورش طیور مولف:جان دی سامرز و استیون لیسون) 

 حالت دوم: در این حالت جلد کردن کبوتر زمان بر و کمی مشکل است. شما طی مراحل اولیه که در موضوعات مطالب درج شده است کبوتران نا جلد را آموخته می کنید . سپس به آرامی و با حوصله کبوتران را

به بام خود آشنا می کنید.در این حالت ممکن است ، تعدادی زیادی کبوتر را باخت بدهید مخصوصااگر تازه وارد باشید، پس ابتدا سعی کنید یک یا دوتا از کبوتران خود را جلد کنید و سپس مثل حالت اول عمل کنید. در این حالت جوجه کشی می تواند، بسیار موثر باشد و شما جوجه ها را بپرانید. کار اصلی که شما باید انجام دهید صبوری و حفظ روحیه است. بعد از ۱.۵ تا ۲ ماه که کبوتران را نگه داشتید، به آهستگی بام را به آن ها

نشان دهید از ارتفاع که در حالت اول توضیح داده شده است، هرگز برای پراندن کبوتران به صورت حرفه ای عجله نکنید.

اگر کبوتری از شما رفت ، ناراحت نشوید و روحیه خودتان را حفظ کنید. مطالب حالت اول را به خوبی مطالعه کنید توضیحات جامعی داده شده است. شما برای سهولت جلد کردن از کبوتران زیرپایی و کم پرش استفاده کنید.

در آخر :

هیچوقت سرم را در خیابان به خاطر کبوتر ، غرور،تکبر و ناموس مردم بالا نگرفتم، بلکه به خاطر این بالا گرفتم که به موانع نخورم. زمین خوردن ایرادی ندارد، بلند نشدن از زمین خیلی زشت است.

هر وقت که کبوترم باخت رفت تو کوچه و خیابان دنبالش نرفتم و اصلا برام مهم نبود. حتی اگر اون کبوتر خیلی قیمتی و خیلی هم خوب بود و حتی اگر جوجه خنگ بود.

در این پست مطالب جامعی ذکر شد، وقت زیادی صرف کردم، بدون هیچ منت در اختیار شما عزیزان قرار می دهم.